Nowaday

ใกล้จะจบ ม.6 แล้ว
รู้สึกมันผ่านไปช้ายังไงไม่รู้

บางคนอาจจะบอกว่ามันผ่านเร็ว
แต่สำหรับผม ยังไงๆ มันก็ช้าราวกับเวลาในนรกที่ไม่น่าจะเรียกว่าเกินไป

3 ปีในชีวิต ม.ปลาย เหมือนตกนรกทั้งเป็น
ไม่รู้ว่าเพราะเลือกทางผิดหรือเปล่า
ทั้งคนร่วมห้อง - แน่นอน ไม่มีคนไหนที่ผมสามารถเรียกได้ว่า เพื่อน อย่างเต็มปากได้เลยสักคน (ห้องรองคิง คนไหนๆ ก็อีหรอบเดียวกัน เอาพวกตัวเองรอดก่อน)
ทั้งวิชาสายที่เรียน - เก่งภาษา เจือกมาวิทย์-คณิตซึ่งโง่มันทั้งคู่(...ถอดรูทยังถอดแทบไม่ได้เลย แสรด)

ตอนนี้...
รู้สึกเหมือนคนไร้หัวใจยังไงก็ไม่รู้สิ

เมื่อไหร่
จะได้ออกไปจากสังคมคนเมืองบ้าๆ นี่สักที?

Z : มหาวิทยาลัยยิ่งกว่านี้อีกนะ
K : เออ...ตูเตรียมใจเป็นหมาหัวเน่าตลอดศกอยู่แล้ว....



คั่นรายการอารมณ์เสียด้วยพวงกุญแจที่ทำส่งวิชาการงาน =w=


การุ+กระพรวนสีชมพู _ _|||||

ก่อนส่ง
ครู : ครูไม่ให้คืนนะ ส่งแล้วส่งเลย
K : (ในใจร่ำไห้ นะ..นะ...โน้ววว) ครับ อาจารย์ T^T


ใส่กระพรวนเพราะนึกว่าอาจารย์แกจะไม่ยึดนะเนี่ย TwT
เอาวะ ทำใหม่ก็ได้ -3-